УЙЛАН, ЙӨРӘК!
Мин – хыялый, тойгыларым татлы,
Туган якка кайтып әйләнәм.
Яшәвемнең асылына кайтам,
Мизгел мизгелләргә бәйләнә.
Җәем үтте. Көзгә кердем генә,
Җиркәемне мең төс бизәгән.
Өшемәсен дигәндерме урман,
Җир өстенә яфрак түшәгән.
Күк кояшлы, әнә ак болытлар
Саклый тынлык, алар ник сирәк?
Яшәсен җан тик татулык белән,
Кешегә соң тагы ни кирәк?!
Кошлар тынган. Кошлар китә илдән,
Уңыш җыя халык, гөр килә…
Мин – хыялый. Тойгыларым татлы,
Җиремә көз, яңа җыр килә. Рафаил Хафизов “Көзге этюд”
ТАТУ ЯШИК
Яратам мин алсу таңнарда
Кош сайравын бөдрә талларда.
Шат жырлары рәхәт күңелгә,
Тату яши кошлар гомергә.
Рәнҗетмәгез якын дусларны,
Куркытмагыз сайрар кошларны.
Моң-сагышлар авыр күңелгә,
Тату булсак иде гомергә.
Дус-ишләрең булсын яныңда
Язмышыңның авыр чагында.
Кошлар кебек сайрап гел бергә.
Тату яшик, дуслар, гомергә! Клара Сафарова “Тәүге очрашу”
КӨЗГЕ ДҮРТӨЙЛЕ
Кошлар оча, оча саубуллашып,
Без кайтырбыз диеп тагын да,
Төрем-төркем булып китсәләр дә,
Өметләре туган ягында.
Арымыйча очыгыз сез, кошлар,
Җылы якка, җылы илләргә.
Дүртөйледән сәлам тапшырыгыз
Сез очасы чит-ят илләргә.
Бакчаларда эшләр тәмамлана,
Агачлар да калды күлмәксез.
Дүртөйленең мондый матурлыгын
Башка җирдә мәңге күрмәссез. Светлана Васикова “Төсләр балкышы”
АЛТЫН КӨҘ
Һары ҡанаттарын елпеп,
Көҙөм килә ашығып.
Алып килә үҙе менән
Тәбиғәткә матурлыҡ.
Урман өҫтөнән осҡанда
Һибә төрлө буяуҙар.
Һары, ҡыҙыл, ят бер төҫкә
Инә болон, баҫыуҙар.
Яландағы сәскәләрҙең
Күбеһе инде шиңгән.
Япраҡлы ағастар ғына
Яңы кейемен кейгән.
Алтын-һары, сибәр улар,
Гүйә тылсымлы бер көс.
Ошо сихри донъяларҙы
Бүләк иткән көҙгө кис.
Бөтөрөлөп оса-ҡалҡа,
Вальс бейейҙәр япраҡтар.
Әкрен генә ел иҫһә лә,
Ағастан ҡойолалар.
Ә бит кеше ғүмере лә
Тәбиғәткә аһәңдәш.
Яҙы, йәйе, көҙө, ҡышы –
Бул һин фәҡәт теләктәш. Зөлфә Ғимазова, “Йолдызларга юл ярам”
ҒАШИҠ АЛМАҒАС
Көҙҙәр еткәс ап-аҡ сәскә атты
Гөлбаҡсамда яңғыҙ алмағас.
Яҙҙар менән көҙҙө бутанымы,
Әллә ғашик булды был ағас?!
Туйын көткән йәп-йәш һылыу ҡыҙҙай,
Ултыра ул баҡсам түрендә.
Ап-аҡ нурға төргән буйын-һынын,
Бөркәнсеге нәфис иңендә.
Ғәжәпләнеп китә йәше-ҡарты,
Күреп тәбиғәттең хикмәтен.
Яҙҙар булһа, бал ҡорттары килеп
Эсер ине татлы шәрбәтен.
Сая алмағасты һалҡын елдәр,
Ямғыр тамсылары ҡамсылай.
Бирешмәй ул көҙҙөң һынауына,
Сәскә атып уны ҡаршылай.
Өҙгөләйҙәр ебәк ал таждарын
Уҫал елдәр, еңә алмағас.
Мин үҙем дә – моңға ғашиҡ булып,
Һуңлап сәскә атҡан алмағас. Флүрә Ғәзизова, “Көзге моң”
#Дюртюлинскаяцентральнаябиблиотека 📖
